تفاوت ارتوکین تراپی و پی آرپی در چیست؟

تفاوت ارتوکین‌تراپی و پی‌آرپی در نوع اثرگذاری و ترکیب مواد تزریقی است. در پی‌آرپی، از پلاسمای غنی از پلاکت خون فرد استفاده می‌شود که به ترمیم و بازسازی بافت کمک می‌کند. اما در ارتوکین‌تراپی، سرمی غنی از پروتئین‌های ضدالتهابی به محل درد تزریق می‌شود که التهاب و تخریب بافت را کاهش می‌دهد. این تفاوت‌ها باعث می‌شود هر روش برای شرایط و نیازهای خاصی از بیماران مناسب باشد.

برخی از افراد امکان دارد در طول زندگی خود با مشکلی به نام آرتروز زانو مواجه شوند که هم درد شدیدی را برای آن ها به همراه دارد و هم حرکت آن ها را با محدودیت مواجه خواهد کرد. بنابراین به دنبال روشی جهت درمان آن هستند که روش هایی از قبیل ارتوکین تراپی و پی آرپی از بهترین روش های کنترل و کاهش درد بوده و دارای تفاوت های بسیاری در کاربرد، عوارض، مزایا، نحوه انجام و … هستند که بررسی خواهند شد. با ما همراه باشید.

تفاوت ارتوکین تراپی و پی آرپی در کاربرد

این دو روش در کاربرد استفاده با یکدیگر تفاوت هایی دارند که در ادامه بررسی خواهیم کرد.

کاربرد ارتوکین تراپی

این روش درمانی بیشتر برای افرادی که به آرتروز درجه یک الی سه مبتلا هستند استفاده  می شود چرا که در این مرحله از بیماری هنوز غضروف ها به طور کامل دچار فرسایش نشده و التهاب آسپتیک مزمن نیز وجود ندارد.

ارتوکین تراپی برای افرادی جهت کورتیزول درمانی مناسب نیستند، افرادی که دارای آسیب در ناحیه رباط یا تاندون خود هستند، افرادی که کاندید مناسبی برای جراحی های دیسک کمر، کمردرد و مشکلات ستون فقرات نیستند بیشتر کاربرد دارد.

کاربرد پی آرپی

این روش بیشتر برای مشکلاتی از قبیل آسیب گردن و ستون فقرات، آسیب های زانو، آسیب های آرنج و شانه، پاره شدن عضلات و تاندون، استئوآرتریت مفاصل، آسیب های وارد شده بر اثر ورزش، بی ثباتی و درد لگن، دررفتگی یا نیمه دردرفتگی لگن، رگ به رگ شدن مچ پا، رگ به رگ شدن رباط، کشیدگی مچ پا و پارگی و کشیدگی رباط کاربرد داشته و مورد استفاده قرار می گیرد.

تفاوت ارتوکین تراپی و پی آرپی در نحوه انجام

این دو روش در نحوه و فرایند انجام نیز با یکدیگر تفاوت دارند که در ادامه بررسی خواهیم کرد.

روند و مراحل انجام ارتوکین تراپی

برای انجام این روش در ابتدا باید از بیمار خون گرفته شده و خون گرفته شده در دمای 37 درجه سانتی گراد نگهداری شده و سپس با استفاده از دستگاه سانتریفیوژ در آزمایشگاه اجزای خون از یکدیگر جدا شده و در نهایت پروتئین آن استخراج شود.

در مرحله بعدی پروتئین استخراج شده در یک آمپول برای تزریق ریخته خواهد شد و به ناحیه دردناک زانو که دچار مشکل است و با استفاده از سی تی اسکن مشخص شده است تزریق می شود.

باید به این نکته اشاره کرد که این روش باید در هفته یک الی دو بار انجام شود و برای درمان درد زانو نیاز به حدود 6 جلسه تزریق است که با توجه به شدت عارضه تعداد جلسات تعیین می شود.

مراحل انجام پی آرپی

برای درمان درد با پی آرپی در ابتدا از یکی از سیاهرگ های فرد خون گرفته شده و سپس برای خالص سازی در دستگاه سانتریفیوژ قرار داده می شود و پلاکت ها از اجزای دیگر خون جدا خواهند شد.

در مرحله بعدی باید برای افزایش اثر این روش پلاکت ها با خون اولیه بیمار ترکیب شده و بعد در ناحیه ای که دچار آسیب شده است و درد بسیاری دارد این ماده تزریق شود. برای تزریق از فلوروسکوپ و همینطور هدایت اولتراسونیک استفاده می شود.

این روش منجر به کاهش درد و بهبودی فرد خواهد شد.

تفاوت ارتوکین تراپی و پی آرپی در مزایا

این دو روش دارای مزیت های خاص خود هستند که در ادامه مزیت های هر کدام را برای مقایسه آن ها ذکر خواهیم کرد.

مزیت های ارتوکین تراپی

مزایای ارتوکین تراپی این روش شامل موارد زیر است:

• ضد درد
• کند کردن روند التهاب
• جلوگیری از پیشرفت سریع بیماری
• دارای عوارض جانبی کم
• بازیابی فعالیت مفصل و دامنه حرکتی بیمار

مزیت های پی آرپی

مزیت های این روش شامل موارد زیر است:

• دارای نقاهت کوتاه
• بدون نیاز به بیهوشی
• درمانی طبیعی
• بهبود عملکرد و دامنه حرکت بیمار
• جلوگیری از انجام جراحی یا به تاخیر انداختن جراحی
• کاهش درد و التهاب

تفاوت ارتوکین تراپی و پی آرپی در عوارض

در خصوص عوارض این دو روش باید گفت که عوارض جانبی آن ها بسیار کم است ولی باز با اینحال دارای عوارضی هرچند موقتی هستند که در ادامه بررسی خواهیم کرد.

عوارض جانبی ارتوکین تراپی

همانطور که در بالا ذکر کردیم، ارتوکین تراپی به دلیل آنکه از روش درمانی طبیعی بوده و بر اساس بیولوژیک انسان ساخته شده است عوارض جانبی بسیار محدودی دارد که شایع ترین آن ها عبارتند از:

• خشک شدن زانو
• درد در ناحیه زانو
• تورم زانو که بعد از دو ساعت برطرف خواهد شد.
• بی حسی زانو که بعد از دو ساعت برطرف خواهد شد.
• احساس فشار در زانو
• احتمال عفونت و خونریزی موضعی

عوارض جانبی پی آرپی

از عوارض شایع این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بروز عفونت
• وارد شدن آسیب به اعصاب
• احساس درد در محل تزریق
• آسیب دیدن بافت

تفاوت ارتوکین تراپی و پی آرپی در هزینه

هزینه این دو روش به عوامل مختلفی بستگی دارد که این عوامل شامل شدت آسیب، تجربه و مهارت پزشک متخصص، کیفیت تجهیزات مورد استفاده، تعداد تزریقات، دستمزد پزشک متخصص و تعداد جلسات لازم از معاینه تا درمان است و در افراد مختلف متفاوت خواهد بود به همین دلیل افراد باید برای اطلاع از هزینه دقیق این روش ها به پزشک متخصص مراجعه نمایند.

کدام یکی از روش های ارتوکین تراپی یا پی آرپی بهتر است؟

همانطور که در این مقاله ذکر کردیم این دو روش در موارد مختلف با یکدیگر تفاوت هایی دارند و انتخاب یکی از این روش ها با توجه به شرایط فرد و تشخیص پزشک متخصص صورت خواهد گرفت. هر کدام از این روش ها دارای مزایای خاص خود هستند و نمی توان در واقع گفت که کدام بهتر است.

بنابراین در صورت بروز این عارضه جهت بهبودی به پزشک متخصص مراجعه کرده تا با بررسی شرایط و آسیب شما بهترین روش را برای درمان شما انتخاب کند.

تفاوت ارتوکین تراپی و پی آرپی در نحوه تاثیرگذاری

در ارتوکین‌تراپی و پی‌آرپی، تفاوت اصلی در نحوه تأثیرگذاری آن‌ها بر کاهش التهاب و ترمیم بافت‌ها است. در پی‌آرپی (PRP)، از پلاسمای غنی از پلاکت‌های خون خود فرد استفاده می‌شود که حاوی عوامل رشد و فاکتورهای ترمیمی است. این عوامل رشد با تزریق به محل آسیب، سلول‌ها را به سمت ترمیم بافت و بازسازی هدایت می‌کنند.

در مقابل، ارتوکین‌تراپی سرمی است که از خون فرد جدا شده و حاوی پروتئین‌های ضدالتهابی، به‌ویژه اینترلوکین-1 را مهار می‌کند. این پروتئین‌ها به کاهش التهاب کمک می‌کنند و جلوی آسیب بیشتر به بافت را می‌گیرند. بنابراین، پی‌آرپی بیشتر به ترمیم بافت و رشد سلولی کمک می‌کند، در حالی که ارتوکین‌تراپی تأثیر بیشتری بر کنترل التهاب و جلوگیری از تخریب بافت دارد.

سوالات متداول

در نهایت…

در این مقاله تفاوت ارتوکین تراپی و پی آرپی را در موارد مختلف از قبیل کاربرد، مزایا، نحوه انجام و همینطور عوارض و هزینه بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که هر دوی این روش عملکرد متفاوتی داشته و نتیجه آن در هر فرد با توجه به مشکل وی متفاوت است و نمیتوان تعیین کرد که کدام بهتر است و باید با توجه به شرایط فرد طبق صلاحدید پزشک یکی از این روش ها جهت درمان و بهبودی انتخاب شود. امیدواریم که مطالب این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد.