Search
Close this search box.
سندروم-دکرون چیست

از سندروم دکرون چه می دانید؟

سندروم دکرون یک اختلال نادر و پیچیده ژنتیکی است که تأثیرات قابل توجهی بر روی بدن دارد. این سندروم می‌تواند منجر به تغییرات غیرعادی در ساختار و عملکرد اندام‌های مختلف شود. علائم اولیه شامل خستگی مزمن، دردهای عضلانی و مفصلی، و مشکلات گوارشی است. با پیشرفت بیماری، این علائم ممکن است شدیدتر شده و به مشکلاتی همچون اختلالات حرکتی و تنفسی منجر شوند. مدیریت و مراقبت مناسب، تشخیص زودهنگام و حمایت اجتماعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

از-سندروم-دکرون-چه-می-دانید؟

سندروم دکرون چیست؟

سندرم دکرون در واقع یک بیماری دردناک مرتبط با تاندون های مچ دست است. زمانی که دو تاندون اطراف انگشت شست متورم شوند این سندروم رخ خواهد داد. این تورم در ناحیه شست باعث التهاب غلاف‌های پوشاننده تاندون‌ها می‌شود و در نهایت منجر به فشار بر اعصاب ناحیه شست و احساس درد و بی‌حسی در فرد می‌شود. این بیماری معمولاً با فعالیت‌های تکراری مچ دست و شست مرتبط است و می‌تواند در افرادی که زیاد از دست‌های خود استفاده می‌کنند، مانند مادران، ورزشکاران، و کارگران، شایع باشد.

علت بروز سندروم دکرون

علت بروز سندروم دکرون به طور دقیق مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد که این اختلال ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشد. جهش‌های ژنتیکی ممکن است نقش اصلی را در ایجاد این سندروم ایفا کنند. علاوه بر این، برخی عوامل محیطی مانند استرس‌های شدید نیز می‌توانند در بروز و تشدید علائم سندروم دکرون مؤثر باشند. مطالعات بیشتری برای درک کامل علل و مکانیسم‌های این اختلال لازم است.

علت-بروز-سندروم-دکرون

این بیماری زمانی اتفاق می افتد که آسیب، بیماری، یا حرکت مکرر منجر به التهاب در یکی از تاندون های شما گردد، این حالت  سبب می شود تاندون های اطراف قاعده شست تحریک یا منقبض شوند. تورم تاندون‌ها و غلاف تاندون می‌تواند باعث درد و حساسیت در امتداد سمت شست مچ شود. این امر در هنگام مشت کردن، گرفتن چیزی، یا هنگام چرخاندن مچ دست دیده می شود.

عوامل بروز سندروم دکرون

معمولاً در میانسالی شروع می شود و متاسفانه عامل اصلی ایجاد کننده تنوسینوویت (سندروم دکورون) دقیقا مشخص نیست. حرکات مکرر و پیوسته مانند پریدن، پرتاب کردن یا دویدن ممکن است عامل ایجاد آن باشند، یا اگر کاری ناگهانی مانند بلند کردن یک وسیله ی سنگین تر از حد معمول انجام دهید، ممکن است این اتفاق بیفتد. حرکات بالای سر، مانند نقاشی سقف نیز می تواند در به وجود آمدن آن نقش داشته باشد.آرتریت و بیماری های التهابی که مفاصل شما را فرسوده می کنند ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در تاندون ها و بافت های اطراف شوند.

این امر گاهی اوقات می تواند به شکل طولانی مدت یا مزمن به تنوسینوویت (سندروم دکورون) منجر شود. در موارد شدید می توانند کیست هایی را تشکیل دهند که تاندون ها را پاره می کند، شکل دست شما را تغییر می دهد و استفاده از دست ها را سخت می کند.برخی داروها مانند آنتی بیوتیک های فلوروکینولون (نورفلوکساسین) و استاتین ها که کلسترول بالا را درمان می کنند نیز ممکن است خطر آسیب تاندون را افزایش دهند که منجر به تنوسینوویت (سندروم دکورون) می شود.

سندروم دکرون چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص این بیماری معمولاً از طریق معاینه فیزیکی و ارزیابی علائم توسط پزشک انجام می‌شود. یکی از تست‌های رایج برای تشخیص سندرم دکورون، تست فینکلشتاین است که در آن پزشک از بیمار می‌خواهد شست خود را درون مشت قرار دهد و سپس مچ دست را به سمت انگشت کوچک خم کند. درد شدید در این حالت معمولاً نشان‌دهنده سندرم دکورون است.

روش های تشخیص عبارتند از:

سندروم-دکرون-چگونه-تشخیص-داده-می-شود؟

پیش از ویزیت توسط پزشک

اطلاعات کلیدی پزشکی، از جمله سایر شرایطی که دارید و همه داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید را یادداشت کنید.

به سرگرمی ها و فعالیت هایی که ممکن است دست یا مچ شما را تحت فشار بگذارد، مانند بافتنی، باغبانی، نواختن ساز، شرکت در ورزش های راکتی یا انجام فعالیت های مکرر در محل کار توجه کنید.

تست فینکلشتاین

برای تعیین اینکه آیا به تنوسینوویت (سندروم دکورون) مبتلا هستید یا خیر، پزشک ممکن است از شما بخواهد که تست فینکلاشتاین انجام دهید. اگر به تنوسینوویت (سندروم دکورون) مبتلا باشید، این آزمایش کاملاً دردناک است و باعث درد تاندون در سمت شست مچ می شود.

تست فینکلاشتاین برای تشخیص بیماری سندرم دکرون هنگام درد مچ انجام می‌گیرد. توصیفات کلاسیک آزمون فینکلشتاین زمانی است که پزشک شست بیمار را به می‌گیرد و دستش را به سرعت منحرف می‌کند. اگر درد تیز در امتداد شعاع دور (بالای ساعد، نزدیک به مچ) رخ ‌دهد، احتمال بیماریِ دکرون می‌رود. تست فینکنشتاین معمولاً با تست آیشهاف اشتباه گرفته می‌شود. آزمون فینکلشتاین زمانی است که بیمار شست خود را می‌گیرد و پزشک دست بیمار را گرفته و دستش را به سرعت منحرف می‌کند. اگر درد تیز در امتداد شعاع دور (بالای ساعد، نزدیک به مچ) رخ دهد، احتمال بیماری دکرونن می‌رود، با این حال، آزمایش آیشهاف ممکن است منجر به نتایج مثبت کاذب شود، در حالی که آزمایش فینکلشتاین توسط یک پزشک ماهر، بعید به نظر می‌رسد که باعث اشتباه شود.

روش های درمان سندروم دکرون

برای درمان این بیماری روش های غیرجراحی و جراحی وجود دارد که در ادامه هر کدام از آن ها را بررسی خواهیم کرد.

درمان های غیر جراحی

درمان تنوسینوویت دکرون با هدف کاهش التهاب، حفظ حرکت در انگشت شست و جلوگیری از آسیب بیشتر صورت می گیرد. اگر درمان را زود شروع کنید، علائم شما بایستی طی چهار تا شش هفته بهبود یابد. اگر تنوسینوویت (سندروم دکورون) شما در دوران بارداری شروع شود، احتمالاً علائم در اواخر بارداری یا شیردهی پایان می یابد.

درمان اولیه تنوسینوویت دکرون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

✅ بی حرکت کردن شست و مچ دست، صاف نگه داشتن آنها با یک آتل یا بریس برای کمک به استراحت تاندون ها

✅ تا حد امکان از حرکات پیوسته انگشت شست خودداری کنید

✅ هنگام حرکت مچ دست از یک سمت به سمت دیگر، از نیشگون گرفتن با انگشت شست خودداری کنید.

✅ قرار دادن یخ در ناحیه آسیب دیده

✅ همچنین ممکن است به یک فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر مراجعه کنید. این درمانگران ممکن است نحوه استفاده از مچ دست شما را بررسی کنند و پیشنهاداتی در مورد چگونگی انجام تنظیمات برای کاهش فشار روی مچ دست ارائه دهند. درمانگر شما همچنین می تواند تمریناتی را برای مچ دست، دست و بازو به شما آموزش دهد تا عضلات شما را تقویت کند، درد را کاهش دهد و تحریک تاندون را محدود کند.

داروها

برای کاهش درد و تورم، پزشک ممکن است استفاده از مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن را تجویز کند.پزشک شما همچنین ممکن است تزریق داروهای کورتیکواستروئیدی(کورتون) به غلاف تاندون را برای کاهش تورم توصیه کند. اگر درمان در شش ماه اول علائم شروع شود، اکثر افراد پس از دریافت اولین تزریق کورتیکواستروئید(کورتون)، به طور کامل بهبود می یابند.

دارودرمانی برای درمان دکرون

سبک زندگی و درمان های خانگی

اگر نیازی به جراحی ندارید، مراقبت از شرایط شما تقریباً مانند پیشگیری از آن است:

👈🏻 از حرکت دادن پیوسته مچ دست خود به همان صورت خودداری کنید.

👈🏻 در صورت پیشنهاد پزشک، از بریس یا آتل استفاده کنید.

👈🏻 تمرینات ورزشی توصیه شده توسط پزشک را انجام دهید.

👈🏻 به فعالیت هایی که باعث درد، تورم یا بی حسی در انگشت شست و مچ می شود توجه کنید، سعی کنید از آن اجتناب کنید.

درمان جراحی

اگر مشکل شما جدی تر باشد، پزشک ممکن است جراحی سرپایی را توصیه کند. جراحی شامل روشی است که در آن پزشک شما غلاف اطراف تاندون یا تاندون های درگیر را بررسی می کند و فشار را از تاندون آزاد می کند. پزشک در مورد نحوه استراحت، تقویت و دوره بهبود و نقاهت بدن پس از جراحی با شما صحبت خواهد کرد. یک فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر ممکن است، پس از جراحی شما را ویزیت کند تا تمرینات تقویتی جدیدی را به شما آموزش دهد و به شما کمک کند تا برنامه روزانه خود را تنظیم کنید و بدین شکل از بروز مشکلات بعدی جلوگیری کنید.

نکاتی برای پیشگیری از تنوسینوویت (سندروم دکورون)

تنوسینوویت معمولاً با تاندونیت شروع می شود. اگرچه همیشه مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد آن می شود، کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید که ممکن است خطر ابتلای شما را کاهش دهد.

توصیه می شود که استراحت کنید سعی کنید برای مدت طولانی در همان وضعیت نمانید. برای مثال، اگر کاری که انجام می دهید، شما را ساعت‌ها بی‌حرکت نگه می‌دارد، هر ۳۰ دقیقه یک‌بار استراحت کنید و حرکت کنید. یک کار را بارها و بارها بدون وقفه انجام ندهید. چه در حال تایپ کردن، پرتاب توپ بیسبال یا نواختن پیانو، حرکات خود را با هم ترکیب کنید تا تعادل خود را حفظ کنید و به بدن خود فرصت استراحت بدهید.

یاد بگیرید چگونه وسایل سنگین را بلند کنید.

هنگام بلند کردن وسایل سنگین مراقب باشید و از برداشتن اجسام سنگین فقط با یک دست و یا فقط با یک طرف بدن خودداری کنید.

خلاصه این که

بهتر است موارد مذکور را مورد توجه قرار داده و به یکایک نکات پیشگیری از ابتلا به این بیماری دقت و رعایت کنید چرا که در غیر این صورت ممکن است در دام این چنین بیماری در بیوفتید و به کمک انواع روش های جدید نیازمند باشید. البته که باز هم جای نگرانی نیست امروز بهترین کلینیک های درد برآمده اند تا هر گونه بیماری مرتبط با ایجاد درد در انسان را با بهترین تکنیک های روز دنیا برطرف کنند.

مطالب مرتبط
فهرست محتوا
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *