از انگشت ماشه ای شناختی دارید؟

انگشت ماشه‌ای، یک حالت دردناک است که در آن انگشت‌ها هنگام خم شدن قفل می‌شوند و با صدا و درد باز می‌شوند. این مشکل ناشی از التهاب در تاندون‌های انگشت است و می‌تواند به مرور زمان باعث محدودیت در حرکت دست شود.

انگشت ماشه ای یک مشکل بسیار شایع و قابل درمان است. این می تواند در هر دو انگشت و شست رخ دهد، که دارای تاندون هایی هستند که به خم شدن آن ها کمک می کند. تاندون های خم کننده که انگشتان را خم می کنند دارای یک پوشش خارجی هستند. به این آسترتنوسینویوم می گویند. تاندون و آستر توسط یک سری بافت ضخیم و نرم به نام قرقره پوشانده شده است. تاندون و لایه داخلی آن طوری طراحی شده است که در قرقره ها بدون اصطکاک می لغزد. قرقره ها شبیه نحوه نگه داشتن خط روی میله ماهیگیری هستند.

درمان‌های مختلفی از جمله فیزیوتراپی، داروهای ضد التهابی و در موارد شدیدتر جراحی برای بهبود این حالت وجود دارد.

انگشت ماشه ای چیست؟

انگشت ماشه ای، که گاهی اوقات به عنوان انگشت شست ماشه یا تنوسینوویت تنگی کننده نامیده می شود، می تواند در صورت وقوع یکی از سه مورد رخ دهد:

1. تاندون بزرگ می شود (از طریق قرقره به خوبی جا نمی گیرد).

2. ضخامت آستر افزایش می یابد (به خوبی از طریق قرقره مناسب نیست).

3. قرقره ضخیم تر می شود (دهانه تاندون کوچک تر می شود).

سیستم تاندون و قرقره انگشت طوری طراحی شده است که اندازه های دقیق هر ساختار را داشته باشد. تغییر اندازه هر یک از ساختارهای مهم انگشت می تواند مشکلاتی را ایجاد کند. اگر تاندون در قرقره سفت شود ، پوشش فشرده می شود و با ضخیم شدن واکنش نشان می دهد. پوشش بزرگتر مایع بیشتری تولید می کند. و حجم بیشتر مایع باعث افزایش فشار می شود. سطح زیرین قرقره نیز می تواند تغییر کرده و ضخیم شود. این قرقره ضخیم تر باعث اصطکاک روی تاندون متحرک می شود. این امر باعث می شود تاندون به جلو و عقب حرکت نکند.

خبر خوب این است که انگشت ماشه را می توان با شرح حال، علائم و معاینه فیزیکی تشخیص داد. به ندرت نیاز به آزمایش های تشخیصی دیگر است. همچنین مفید است بدانید که این مشکل چندین درمان بسیار موفق دارد.

علل بروز انگشت ماشه ای

انگشتان ماشه در شرایط خاص پزشکی شایع تر است و در آن انگشت در حالت خمیده گیر می‌کند و به سختی صاف می‌شود. . آرتریت روماتوئید، نقرس و دیابت عوامل خطر این بیماری هستند. گرفتن مکرر و محکم ممکن است منجر به این بیماری شود. در بیشتر موارد، علت انگشت ماشه مشخص نیست.

علت‌های بروز انگشت ماشه‌ای شامل موارد زیر است:

استفاده مکرر از انگشتان

فعالیت‌های مکرر و استفاده زیاد از انگشتان، مانند تایپ کردن، نواختن سازهای موسیقی، یا کارهای دستی، می‌تواند باعث التهاب تاندون‌ها و ایجاد این مشکل شود.

التهاب تاندون

تاندون‌های انگشت در اثر التهاب ضخیم شده و حرکت آنها درون غلاف تاندونی مشکل می‌شود. این التهاب معمولاً به دلیل استفاده بیش از حد یا آسیب‌های مکرر به تاندون‌ها رخ می‌دهد.

بیماری‌های التهابی

بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید می‌تواند باعث التهاب تاندون‌ها و بروز انگشت ماشه‌ای شود.

دیابت

دیابت باعث افزایش خطر ابتلا به انگشت ماشه‌ای می‌شود به دلیل اینکه سطح بالای قند خون در بلندمدت می‌تواند به تاندون‌ها و غلاف‌های تاندونی آسیب رسانده و این آسیب منجر به ضخیم شدن و التهاب تاندون‌ها می‌شود که حرکت آنها را محدود کرده و باعث گیر کردن انگشت در حالت خمیده می‌شود.

علاوه بر این، دیابت باعث کاهش جریان خون و تأخیر در ترمیم بافت‌ها می‌شود که می‌تواند به بروز مشکلات تاندونی و انگشت ماشه‌ای کمک کند.

سندروم تونل کارپ

سندروم تونل کارپ باعث فشار روی عصب مدیان می‌شود که می‌تواند منجر به التهاب و ضخیم شدن تاندون‌های انگشتان شود. این التهاب باعث گیر کردن تاندون‌ها در غلاف‌هایشان و بروز انگشت ماشه‌ای می‌شود. این دو وضعیت اغلب به دلیل فشار و استفاده مکرر از دست‌ها هم‌زمان رخ می‌دهند.

ژنتیک

افرادی که دارای سابقه خانوادگی مبتلا به این وضعیت هستند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند. ویژگی‌های ارثی می‌تواند باعث افزایش احتمال التهاب و ضخیم شدن تاندون‌ها شود، که منجر به بروز این مشکل می‌شود.

تشخیص و درمان انگشت ماشه‌ای شامل استراحت، استفاده از آتل، تزریق کورتیکواستروئیدها و در موارد شدیدتر، جراحی است. استراحت و کاهش فعالیت‌های مکرر می‌تواند به کاهش التهاب و بهبود وضعیت کمک کند.

بیشتر بخوانید : درمان های جدید دیسک کمر

علائم و نشانه های بروز انگشت ماشه ای

برخی از علائم انگشت ماشه می تواند شامل موارد زیر باشد:

درد

انگشت ماشه ممکن است با احساس ناراحتی در پایین انگشت یا شست آسیب دیده جایی که انگشت به کف دست می پیوندد، احساس شود. به طور معمول این تنها علامت اولیه بروز این بیماری است. این درد با فشار روی ناحیه قرقره A1 ایجاد می شود. درد اغلب تنها با فعالیت هایی مانند چنگ زدن ظاهر می شود، و در حالت استراحت، این درد وجود ندارد. اما باید اشاره کرد که با گذشت زمان، در صورت افزایش تولید مایع در غلاف تاندون، این امر حتی بدون استفاده از دست باعث ایجاد فشار و درد می شود.

تورم

با گذشت زمان ممکن است توده ای در قرقره A1 ایجاد شود. این توده می تواند به دلیل تورم ندولار داخل تاندون یا ایجاد کیست پر از مایع باشد. این کیست گانگلیون غلاف فلکسور نامیده می شود.

سفتی یا از دست دادن حرکت

انگشت ماشه ممکن است منجر به از دست دادن توانایی خم شدن انگشت شود. این را می توان با فاصله نوک انگشت از کف دست تخمین زد وقتی از بیمار خواسته می شود تا جایی که می تواند انگشت را خم کند. این بیشتر در انگشتان ماشه مزمن و درمان نشده شایع است. تلاش برای خم شدن انگشت به دلیل فشرده شدن مایع ممکن است دردناک باشد.

با گذشت زمان، فرد ممکن است از موقعیت خمیده انگشت خود برای جلوگیری از درد اجتناب کند. انگشتان ماشه همچنین می تواند باعث صاف شدن انگشت شود. برخی از بیماران در تلاش برای صاف شدن کامل احساس درد می کنند. هنگامی که مفصل برای چندین هفته کاملاً صاف نمی شود، رباطی به نام صفحه ولار کوتاه می شود و حرکت را محدود می کند.

علائم مکانیکی

یک انگشت ماشه می تواند باعث ایجاد احساسات یا حرکت غیرطبیعی شود که اغلب به عنوان باز شدن، گرفتن یا قفل شدن توصیف می شود. گاهی اوقات این احساسات غیرطبیعی هنگام خم شدن یا صاف کردن انگشت یا هر دو اتفاق می افتد. در اوایل، علائم ممکن است خفیف دردناک باشد، اما با تنگ شدن تداخل تاندون و قرقره، درد می تواند افزایش یابد.

تشخیص انگشت ماشه ای

تشخیص انگشت ماشه‌ای عمدتاً بر اساس معاینه فیزیکی و بررسی سوابق پزشکی بیمار انجام می‌شود. پزشک ممکن است اقدامات زیر را انجام دهد:

معاینه فیزیکی

پزشک انگشت و دست بیمار را بررسی کرده و به دنبال نشانه‌های تورم، حساسیت به لمس و درد می‌گردد. همچنین ممکن است حرکت انگشت را برای بررسی قفل شدن یا کلیک کردن آزمایش کند.

بررسی سوابق پزشکی

پزشک از بیمار سوالاتی در مورد علائم، شدت و مدت زمان آنها، و همچنین فعالیت‌های روزمره و شغلی بیمار می‌پرسد.

آزمایشات تصویربرداری

در برخی موارد نادر، پزشک ممکن است از تصویربرداری‌هایی مانند اشعه ایکس یا سونوگرافی برای بررسی بیشتر تاندون‌ها و ساختارهای دست استفاده کند.

تشخیص انگشت ماشه‌ای معمولاً بر اساس علائم بالینی و معاینه فیزیکی به دست می‌آید و نیاز به آزمایشات پیچیده ندارد.

چگونگی درمان انگشت ماشه ای

درمان انگشت ماشه‌ای می‌تواند به روش‌های غیرجراحی و جراحی انجام شود. روش‌های غیرجراحی معمولاً به عنوان اولین خط درمان استفاده می‌شوند. در ادامه این روش ها را بررسی خواهیم کرد:

غیر جراحی

هدف از درمان انگشت ماشه این است که تورم و گرفتگی یا قفل شدن را کاهش داده یا از بین ببرد و حرکت کامل و بدون درد انگشت یا شست را امکان پذیر کند. هنگامی که مشکل در اسرع وقت تشخیص داده شود و درمان شود، توانایی بازگرداندن انگشت به آنچه بیمار معتقد است طبیعی است یا آسان تر است.

گزینه های درمانی رایج شامل موارد زیر است ، اما محدود به آن ها نمی شود:

آتل بندی در شب

تخمین زده می شود که حجم زیادی از مایع بدن در طول روز هنگام نشستن و ایستادن به دلیل اثرات گرانش در پاها جمع می شود. وقتی فردی در شب می خوابد ، تأثیر گرانش بر روی پاها بیشتر شبیه بازوها است، بنابراین ممکن است مایع از پاها به بازوها منتقل شود. این ممکن است تورم را در انگشتان افزایش دهد ، جایی که درد و قفل شدن در شب و صبح زود بیشتر می شود. با استفاده از آتل شبانه برای صاف نگه داشتن انگشت، می توان از قفل شدن دردناک در هنگام خواب جلوگیری کرد. با این حال، صاف نگه داشتن انگشت در تمام شب می تواند منجر به نیاز به صرف زمان و تلاش برای حرکت آرام آن در صبح روز بعد شود.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

اغلب می توان از داروهای ضد التهابی خوراکی یا موضعی (مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن) برای تسکین درد و بهبود توانایی حرکت انگشت از طریق قوس بزرگ استفاده کرد.
تغییر فعالیت شما ممکن است بتوان مدت زمان صرف شده در چنگ زدن های شدید، مکرر یا مداوم را محدود کرد.

تزریق استروئید

تزریق کورتیکواستروئید، همچنین به عنوان تزریق کورتیزون شناخته می شود، می تواند در هر مرحله از علائم یا مدت زمان انجام شود. با این حال، ممکن است موفقیت های بهتری در مواقعی که به موقع داده می شوند وجود داشته باشد.

دست درمانی. بیماران ممکن است از برخی تمرینات تحت نظارت و خانگی بهره مند شوند. آموزش مفاهیم و تکنیک هایی مانند حرکت مفصل، سر خوردن تاندون دیفرانسیل تاندون، انسداد پروگزیمال مفصل برای جداسازی بیشتر مفاصل دیستال، کنترل ادم و سایر درمان ها می تواند مفید باشد.

جراحی

اگر درمان های غیر جراحی علائم را تسکین ندهد، ممکن است جراحی توصیه شود. هدف از جراحی این است که قرقره را در قسمت پایین انگشت باز کنیم تا تاندون بتواند آزادتر سر بخورد. کلیک یا باز شدن در اکثر موارد پس از بریدن قرقره A1 از بین می رود. اگر هنوز علائم مکانیکی بعد از رهاسازی انگشت ماشه ای وجود داشته باشد، می توان تانسوسینوکتومی فلکسور را در نظر گرفت. این روش پوشش ضخیم شده را از سطح تاندون ها بر می دارد. اگر هنوز علائم مکانیکی وجود دارد، می توانید قسمتی از تاندون سطحی را بردارید تا حجم تاندون در حال حرکت به داخل و خارج از بقیه سیستم قرقره کاهش یابد. اگر همه درمان های جراحی فوق را بتوان در طی یک روش مشابه انجام داد، مطلوب است.

با درمان جراحی ، شانس تشخیص و درمان همه تغییرات انگشت زمانی افزایش می یابد که ممکن است بیمار در پایان عمل بیدار باشد و دستورالعمل ها را دنبال کند. با این که بیمار بتواند چندین بار انگشتان خود را به طور فعال خم و راست کند، می تواند مطمئن شود که علائم مکانیکی وجود ندارد. حرکت انگشتان بسته به هر بیمار و زمان منحصر به فرد ایجاد علائم، هنگام شروع درمان و اثربخشی هر نوع درمان، می تواند با سرعت های متفاوتی بازگردد. جراح دست ارتوپدی شما یک برنامه درمانی فردی برای شما تهیه می کند. روش های مختلفی برای انجام جراحی وجود دارد. چندین تکنیک جراحی مختلف، گزینه های بیهوشی و مکان هایی که ممکن است این عمل در آن اتفاق بیفتد وجود دارد.

بعد از جراحی دست حتی اگر قفل دیگری وجود نداشته باشد ممکن است سفتی وجود داشته باشد و ممکن است در طولانی مدت باقی بماند. بنابراین، درمان با دست می تواند بعد از عمل مفید باشد، چه قبل از عمل استفاده شود یا نه. ممکن است در ناحیه جراحی تا چند ماه بعد از عمل حساسیت خفیف تا متوسط ​​وجود داشته باشد. با این حال، اکثر بیماران طی چند هفته زندگی عادی خود را از سر می گیرند.

در نهایت…

بهتر است برای نتیجه بخشی هر چه بهتر و سریع تر روند درمانی خود از بهترین کلینیک های درد در شهر محل سکونت خود کمک بگیرید. هم چنین چنانجه سوالی در این مورد دارید می توانید در انتهای این مقاله در بخش دیدگاه مطرح نمائید تا در اولین فرصت پاسخی مناسب نسبت به آن از سوی دکتر آریانی فوق تخصص درد ارائه گردد.